Pijlstaartolie

NOSTALGIE

Pijlrogolie, Pijlstaartolie, Pijlstaartrogolie.

De benaming wordt overal anders uitgesproken. Het ligt eraan waar je woont en opgroeit.

Vele vissers vingen in de Zuiderzee(nu het IJsselmeer) veel pijlstaartroggen en later ook in de Noordzee. Ze waren in overvloed te vangen.

En als ze er eentje vingen, was dat een warm welkom. Want ze wisten dat er vele gezinnen rondom de Zuiderzee en Noordzee afhankelijk waren van de olie die uit de lever kwam. Als er dan een visserman in de haven kwam met een pijlstaartrog konden ze het niet afwachten om de vis te bereiden. De vleugels werden gebakken en verdeeld onder de vele gezinsleden. De lever werd boven de kolenkachel in een ijzeren pan neergezet of opgehangen. Dit duurde wekenlang.

De arme gezinnen gaven niets om de geur die in en om het huis hing. Ze wisten hoe belangrijk de olie was en namen de geur op de koop toe. Hoe langer ze het lieten staan des te meer olie uit de lever kwam. De kunst was om de olie schoon en gezuiverd te krijgen. Dat geheim was bijna verloren gegaan. De oudere generatie weet nog steeds wat pijlrogolie met de mens doet. Ondertussen zijn bepaalde vitamines al goed onderzocht. Maar toch zit er iets in wat gewone visolie niet heeft. Dat zorgt ervoor dat pijlrogolie iets magisch heeft. Vroeger gingen de mensen meer op hun gevoel af. Ze zagen de vissers als goden van de zee. Het was arm of rijk of ziek of zwak. Maar als de vele gezinnen de pijlrogolie in huis hadden, waren ze gezond en sterk. De winter konden ze niet overleven als ze de olie niet hadden. Er heerste grote armoede. Aardappelen of vis, dat was er. Er was geen groente en fruit. Simpelweg omdat ze dat niet konden betalen. De huizen waren niet voorzien van centrale verwarming. Dus de mensen hadden het in de winter heel erg koud. De ouderen hadden koude gewrichten. Dus namen ze iedere dag een theelepel pijlrogolie in. En smeerde hun lichaam in met pijlrogolie. En de oudere generatie met de zwakke gewrichten waren gered. Zonder konden ze niet. Er was geen centrale verwarming. Er was een haardvuur en meer was er niet. De visserlui dompelden hun ondergoed in de pijlrogolie en droegen het onder hun klederdracht om zo warm te blijven tijdens de bittere ijskoude tochten op zee. De olie werd dan ook voor vele kwalen ingezet, Zoals Reuma, Artrose, Psoriasis, Eczeem, Slijmbeursontsteking, Wonden (open en brand), Rosacea, Jicht, Astma, Zweren, Verstuikingen, Spierpijn en Darmontstekingen. Gewrichtsklachten, stijfheid. En met succes. De mensen waren blij met de pijlstaartolie.